داشتم در فیسبوک چرخ می‌زدم که چشمم به صفحه‌ای مذهبی افتاد که عده‌ای بچه حزب‌اللهی در آن فعالیت می‌کردند و به شبهات پاسخ می‌دادند. در این بین یک نفر را دیدم که قصد داشت به شبهه‌ای پاسخ دهد. شبهه از این قرار بود که:
حضرت محمد (ص) درغگو است (نعوذبالله) و از جانب خدا به پیامبری برگزیده نشده، حالا پاسخ این دوست به شبه جالب بود.
از نظر علم روانشناسی افراد تنها زمانی دروغ می‌گویند که بخواهند به منفعتی برسند. چرا یک نفر باید دروغ بگوید و پای دروغش ۳ سال در شیب ابیطالب بماند، جایی که گاهی جزء هسته خرما چیزی برای خوردن یافت نمی‌شد و کلی سختی در این راه بکشد؟!
قبل از هر چیز خیلی دوست دارم بدانم این دلیل روانشناسانه را از کجا آورده‌اند؟! خوب بود قبل از گذاشتن این پست عبارت «دلایل دروغگویی» را گوگل می‌کرد. همچنین بد نبود کمی هم تاریخ مطالعه می‌کرد. یک آقایی به نام سید علی‌محمد باب بودند که یک روز ادعای پیامبری کردند و بعد از گذشت شش سال از این ادعا در تبریز به دستور امیرکبیر تیرباران شدند. یعنی سر یک ادعای دروغ جانش را از دست داد.
پی‌نوشت: لطف پا را اندازه گلیمتان دراز کنید و به قدر سوادتان حرف بزنید.
